طوطیانیوز: مطلبی مربوط به سرنوشت خانه امام خمینی(ره) در فرانسه بعد از بازگشت ایشان به ایران را ملاحضه بفرمایید
به گزارش طوطیانیوز به نقل از خبرگزاری رسا، ادمین کانال تلگرامی فرنگ‌نوشت در کانال خود در مطلبی با عنوان «در کوچه‌های نوفل لو شتو» شرح بازدید خود از محله نوفل لوشاتو و مواجهه با صاحب فعلی خانه امام خمینی را نوشته است.
بر اساس این گزارش، در این متن می‌خوانیم:
«با جستجوهایی که در اینترنت داشتم، ابتدا اندکی تردید کردم که به این بخش برویم یا نه؟ چون در اینترنت نوشته بود که الآن چیزی تحت عنوان خانه امام خمینی در نوفل لو شتو وجود ندارد و... به هر ترتیب تصمیم گرفتیم برویم.
نوفل لو شتو، نام بخشی (Commune) است در استان Île-de-France.
در مرکز نوفل لو شتو، از پیرمردی پرسیدم که منزل آقای خمینی کجاست؟ آدرس داد و با آنچه در اینترنت دیده بودم، مطابقت دادم و دیدم همان مسیر است. از پیرمرد در مورد امام خمینی پرسیدم. اهل نوفل لو شتو بود و او را می‌شناخت. می‌گفت البته ایشون مرحوم شده در ایران، درسته؟! گفتم بله. از خاطراتش از زمان حضور امام در اینجا پرسیدم، چیزهایی در خاطر داشت. در ادامه مسیر از آقا و خانمی که در حال خارج کردن خودروشان از پارکینگ خانه‌شان بودند و در نزدیکی بیت سابق امام زندگی می‌کردند، آدرس را مجدداً پرسیدم. آدرس دادند و گفتند البته خانه نیست و یک باغ است فقط.
مسیر را ادامه دادیم تا اینکه به در سبز رنگ باغی که شبیه آنچه در تصاویر از محل سکونت امام دیده بودیم رسیدیم. خیلی شبیه بود. علف‌ها و بوته‌هایی که در مسیر ورودی باغ، روییده بود اما کمی تأمل‌برانگیز بود، چون انتظار داشتیم که یک جای تابلو دار و مرتب و رسمی را ببینیم. وارد یکی از کوچه‌های فرعی شدم تا درب یکی از خانه‌ها را بزنم و باز از آدرس بپرسم. خانه‌های زیبایی بودند. کلبه‌ای در وسط و دور تا دور آن باغ پر از درخت و گل و... .
زنگ یکی از خانه‌ها را زدم. پیرزنی شصت هفتاد ساله پنجره خانه را باز کرد. یادم آمد که مطبوعات و رسانه‌های اینجا از امام با عنوان آیت‌الله خمینی می‌نویسند. به همین خاطر پرسیدم منزل آیت‌الله خمینی کجاست؟ گفت همین بالا کنار خیابون اصلی. گفتم همان در سبزه؟ گفت آره خودشه و یه باغه.
مجدداً راهی خیابان اصلی شدم، این بار با اطمینانی بیشتر به آن باغ نگاه می‌کردم که خانمی از خانه روبروی باغ داشت سطل زباله منزل را در محل مربوط به تخلیه منتقل می‌کرد. از او پرسیدم که ببخشید منزل آیت‌الله خمینی کجاست؟ گفت این باغ روبروست اما محل اقامت و سکونتگاه ایشون همین خانه بوده. با تعجب و شوق و اشتیاق گفتم یعنی همین خانه شما؟ گفت بله. ایشان اینجا سکونت داشته‌اند و برای کارها و فعالیت‌هایشان از آن باغ استفاده می‌کرده‌اند. ما که بیشتر در تصاویر و فیلم‌ها، این باغ در سبزرنگ را دیده بودیم و فکر می‌کردیم احتمالاً امام در ساختمانی داخل همین باغ سکونت داشته‌اند، فکر نمی‌کردیم با صاحبخانه بیت قبلی امام روبرو شویم. با تعجب نگاهی به خانه‌این خانم کردیم. خانه‌ای کوچک، دیوارهایی سفید رنگ و نرده‌هایی آبی و باغچه‌ای کوچک در اطراف. شوخی_جدی به او گفتم، خانم خانه‌ات چند؟ خندید و گفت: بسیار گران! می‌پرسم که شما از کی اینجا ساکن هستی؟ می‌گوید از 2002. گفتم خوب اینجا چرا بسته است و هیچ خبری نیست. می‌گوید یکشنبه هفته اول ماه فوریه هرسال (باید زمانی باشد حول و حوش 12 بهمن) مسؤولان ایرانی سفارت و رایزنی به اینجا می‌آیند و اینجا را تر و تمیز می‌کنند و مراسمی می‌گیرند به مناسبت بازگشت آیت‌الله خمینی به کشور ایران و...
چند عکس از خانه می‌گیریم. دیگر رویم نمی‌شود بگویم می‌شود داخل خانه را هم ببینم یا نه؟! کاش این خانه را هم سفارت می‌خرید. زن همسایه که ذوق و شوق ما را می‌بیند، می‌گوید چند لحظه صبر کنید یک‌چیزی برایتان بیاورم. داخل خانه می‌شد و با برگه‌ای برگشت. روی برگه، چهار تصویر رنگی از ایام اقامت حضرت امام در این خانه است. خیلی برایمان جالب بود؛ در مورد عکس‌ها صحبت می‌کنیم و آن‌ها را تطبیق می‌دهیم با فضای خانه و کوچه و... عیناً همان است که بوده. عکسی از امام دقیقاً جلو ورودی همین خانه، بسیار جالب بود.
می‌گوییم می‌توانیم از این عکس بگیریم. فکری می‌کند و می‌گوید صبر کنید، برایتان یک پرینت رنگی از همین می‌گیرم و برایتان می‌آورم. تشکر می‌کنیم و تعجب که این خانم در این بخش کوچک و پرینتر رنگی در منزل! پرینت را می‌آورد. تشکر می‌کنیم و خداحافظی از او.
کاش مسؤولان سفارت و رایزنی غیر از برنامه سالیانه روتین در اینجا، بهره‌برداری بهتری از این باغ می‌کردند. می‌شد یک نمایشگاه دائمی عکس اینجا زد. می‌شد یک موزه دائمی در رابطه با معرفی شخصیت امام خمینی، انقلاب اسلامی و یا کشور ایران داشت و به همراه پخش فیلم و مفهوم‌پردازی‌های زیبا پیام‌هایی را اشاعه داد. حداقلش نصب یک تابلو و معرفی این باغ و تاریخچه آن و... بود. در کشوری که موزه‌داری و مرکز فرهنگی و سینما و... مثل نقل و نبات ریخته این‌ها زیاد سخت نیست و مانعی هم برایش بعید است وجود داشته باشد.
شایان‌ذکر است، کانال تلگرامی«فرنگ نوشت» که هم‌اکنون بیش از 12 هزار عضو دارد، روایت خاطرات و تجربه‌های جالب و مفید ساکنان خارج از کشور را به تصویر می‌کشد.
