سفر شاه و فرح برای اسکی به کشور سوئیس و یخ زدن مردم در خانه هایشان از سرما/بلاخره تفریح از جون مردم واجب تره!!
به گزارش طوطیانیوز به نقل از جهان نیوز، در سال‌های اخیر بازمانده‌های رژیم پهلوی به خصوص همسر شاه مخلوع ایران فرح پهلوی و پسرش رضا پهلوی تلاش کرده‌اند خود را غمخوار و دلسوز واقعی مردم ایران نشان دهند که این کار با همراهی رسانه‌های معاند و کانال‌های ماهواره‌ای وابسته در حال انجام است.
بد نیست در این روزها که به دلیل سرمای بی سابقه در کشورمان، میزان مصرف گاز کشور افزایش یافته و میزان مصرف گاز افزایش یافته، اما تمام تلاش‌ها برای جلوگیری از قطعی گاز و تامین مصارف مردم می‌شود، خاطره‌ای از همین افراد به ظاهر دلسوز مردم ایران نقل شود.
مینو صمیمی به عنوان منشی سفارت ایران در سوئیس مشغول به کار مشغول بوده است. وی طی شش سال خدمت در سفارت ایران (از 1346 تا 1352) به سبب تسلط کامل به سه زبان فرانسه، آلمانی و انگلیسی، نقش مهمی در رتق و فتق امور مربوط به سفرهای متعدد شاه و فرح به کشور سوئیس داشته است؛ و مسائل گوناگونی از آنچه طی این سفرها رخ می‌داده در کتابش آورده که هر یک به سهم خود برای آگاهی به حقایق اوضاع دربار از اهمیت خاصی برخوردار است.
ثروتمندان مشتاق اسکی از سراسر جهان خود را به سوئیس می‌رسانند تا در پیست‌های متعدد آن مشغول اسکی بازی شوند.
شاه و درباریان نیز از جمله افرادی بودند که همه ساله از حدود 20 ژانویه برای اسکی و سایر تفریحات به سوئیس می‌آمدند، و بعد در ماه مارس به ایران باز می‌گشتند تا تعطیلات بهاری خود را در ویلاهای کرانه دریای خزر بگذرانند. در بین پیست‌های مختلف اسکی سوئیس، دربار ایران معمولا «سون موریتس» را انتخاب می‌کرد، که گرچه محلی است بسیار لوکس و پرهزینه، ولی دسترسی به آن از بقیه تفریحگاه‌های زمستانی سوئیس مشکل‌تر است.
به طور معمول اولین محل توقف شاه و ملکه در سوئیس، شهر زوریخ بود، از این رو همه ساله قبل از آغاز سفر شاه دو طبقه کامل از گراند هتل «دولدر» برای مدت دو ماه اجاره می‌شد تا مورد استفاده شاه و همراهانش در زوریخ قرار گیرد. و گرچه شاه و ملکه قاعدتا پس از یک هفته اقامت در زوریخ، برای گذراندن بقیه دوره سفر خود عازم سن موریتس می‌شدند، ولی سفارتخانه اجاره دو طبقه کامل هتل «دولدر» را تا پایان دو ماه کماکان می‌پرداخت.
در خاطره‌ای هم از اسدالله علم با عنوان «به شاه گفتم 45 روز تفریح در سوئیس کافی است» می‌خوانید: باردیگر پیشنهاد کردم به حد کافی خارج از مملکت بوده‌ایم و اکنون بهتر است برگردیم. مثل اینکه دنیا را بر سرش خراب کرده باشم، اما وظیفه من ایجاب می کند که به اطلاع برسانم که پادشاه ایران نمی تواند چهل و پنج روز را خارج از وطنش و صرفا بابت استراحت و سرگرمی بگذارند. مردم این چیزها را تحمل نمی کنند.
