بیوگرافی پگاه آهنگرانی و همسرش + تصاویر و فیلم جذاب و دیدنی

پگاه اولین بازی خود را در سن 6 سالگی و در فیلم “گربه آوازه خوان” (به کارگردانی کامبوزیا پرتوی) در سال 1369به نمایش گذاشت. در سال‌های اخیر پگاه آهنگرانی، روند رو به رشدی در بازیگری داشته و در تئاتر هم حضور پیدا کرده است.

اما در دومین بازی کارنامهٔ هنری‌اش در 15سالگی بود که درخشید: بازی در نقش تداعی در فیلم دختری با کفش‌های کتانی نظرات مثبتی را برای او در پی داشت. تاجایی‌که جایزهٔ بهترین بازیگر زن را از جشنواره فیلم قاهره، جایزهٔ بهترین بازیگر از جشن دنیای تصویر، دیپلم افتخار از جشنواره بین‌المللی فیلم اجتماعی آبادان و جایزهٔ بهترین نقش‌آفرینی از جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان اصفهان را در سال 1378 به دست آورد.

سانحه در فیلم مادرش

پگاه در اولین تجربه مادرش بعنوان کارگردان سال 1379 در فیلم زندان زنان در سه نقش متفاوت بازی کرد؛ این فیلم نیز موفق به گرفتن چندین جایزه شد. در سال 1386 در فیلم آتش سبز بدون حضور بازیگر بدل در حین فیلمبرداری به علت سقوط دچار شکستی مهره های کمر شد و تا مدت ها بستری بود

تلویزیون کار نمیکنم

من در تلویزیون هیچ وقت کار نکرده ام و کار هم نخواهم کرد چون به شدت کارهایی که در آن ارایه می شود ضعیف است. حتی اگر در تلویزیون ایران نه، و در تلویزیون جهان هم باشد

از مستند تا روزنامه نگاری

خانوم آهنگرانی بجز بازیگری، علاقمند مستند سازی است. او حتی موفق شده جایزه ویژه جشنواره فیلم کوتاه اصفهان برای کارگردانی مستند تماشاخانه بگیرید، بجز همه اینا، دست به قلم بوده و روزنامه نگاری نیز کرده است. وهمچنین مدیر یک موسسه هنری فرهنگی می باشد

سایر فعالیت ها

وی هم‌چنین به‌عنوان نوازندهٔ ساز ویلونسل سابقهٔ عضویت در گروه نوازندگان آثار حسین علیزاده و هوشنگ کامکار در ارکستر ملی را دارد.

او هم‌چنین به‌عنوان نویسندهٔ ستونی در روزنامه اعتماد فعالیت می‌کند.

نسبت به تلویزیون کمی حساس است و فعلا در تلویزیون کاری را قبول نمی‌کند، زمانی درگیر کارهایی شد که برایش جذاب‌تر از بازیگری بود، با فیلم “سه زن” دوباره سمت بازیگری آمد. اما اکنون بازیگر است و حرفه اصلی‌اش همین است.

فیلمسازی و موسیقی هم به اندازه بازیگری برایش جذاب است. گزینه‌هایی دارد که زمانی اگر فرصت بازی نداشته باشد بیکار نماند، بازیگری به او چیزها زیادی آموخته است و معتقد است برای فیلمساز خوبی شدن باید بازیگری دانست. او با کارگردان‌های خوبی همکاری داشته و فیلمسازی را از آنها آموخته‌ است.
درباره همکاری و فیلمسازی با مادرش میگوید: “من اگر بخواهم فیلم بسازم با مادرم کار نمی‌کنم، ما تفاوت سلیقه زیادی در سینما داریم. حضور مادرم ربطی به فیلمساز شدن من ندارد. ما امکانات خوبی در دفترمان داریم و مادرم آنها را از من دریغ نمی‌کند مطمئنم، اما من باید مستقل باشم.”